COMMENTAAR: Solidariteitsheffing
06/12/2018 12:00
DE STICHTING WAN Okasi onder leiding van Aniel Koendjbiharie houdt een registratie onder personen met een beperking vast te tellen hoeveel mensen zorgvervoer nodig hebben en in welke gebieden zij wonen. Het onderzoek moet inzicht geven in de huidige stand van zaken en de behoefte. Ruim tweehonderd personen maken dagelijks gebruik van het zorgvervoer, terwijl bekend is dat veel meer mensen verstoken zijn van vervoer. Ook de bestaande capaciteit van het vervoer is bij lange na niet voldoende om in de behoefte te voorzien. Gekozen is voor een duurzame oplossing van het vraagstuk.
Het vervoer dat nu wordt aangeboden, is niet voldoende om te
voldoen aan alle behoeften van mensen met een beperking en is
gedurende een beperkt tijdstip beschikbaar. Gestreefd wordt naar
capaciteitsuitbreiding en verruiming van het zorgvervoer. De
stichting heeft intussen het probleem voorgelegd aan president Desi
Bouterse en geopperd een solidariteitsfonds op te richten. Over het
resultaat van het gesprek is niets bekend, maar voorzitter
Koendjbiharie zegt dat de basis van het idee is dat alle werkenden
via een heffing in het fonds storten.
Hoewel het idee niet nader is uitgewerkt, verdient het lof en is
het de moeite waard er extra aandacht aan te besteden en het uit te
voeren. Solidariteitsheffing in Suriname is niet nieuw en heeft
voorzien in tijden van crisis. Gezien het feit dat de regering uit
de staatsbegroting geen financiële middelen kan vrijmaken om de
problemen rond het zorgververvoer terug te dringen, moet het
voorstel van Wan Okasi omarmd worden. Er moet meteen mee aan de
slag worden gegaan.
Personen zonder beperking die deelnemen aan het arbeidsproces
hebben de morele en maatschappelijke verantwoordelijkheid om hun
medemens met een beperking, een helpende hand te bieden.
Solidariteitsheffing biedt nu de mogelijkheid het menselijk gezicht
van de Surinamer te laten zien. Zonder in te breken in de privacy
van burgers, is er na de vele salariscorrecties in de afgelopen
maanden zeker wat ruimte om de roepstem van Aniel Koendjbiharie
positief te beantwoorden. Daarmee wordt bereikt dat veel meer noden
worden gelenigd, dan alleen de behoefte aan zorgvervoer.
De financiële injectie zal niet eeuwig kunnen duren, maar voor
nu kan die verlichting brengen en meer armslag geven aan personen
met een beperking, totdat de overheid in de zorg voorziet. De
overheid wordt aangespoord om deze groep voortaan niet buiten de
samenleving te laten en hen alle voorzieningen te geven die hen
toekomen.
Gerelateerde artikelen