COLUMN: Kankergras
20/09/2019 14:00
-
PS
Philomena Bijlhout
Het is goed georganiseerd, moeizaam te bestrijden en vertakt zich geraffineerd (diep onder de grond) naar alle kanten op het erf. Het is fascinerend om te zien hoe dit type gras, dat ik centimeter voor centimeter uit de grond trek, overeenkomsten heeft met een afbeelding op het internet hoe kanker er werkelijk ook uit kan zien.
Het gras doet zijn naam eer aan. Harde bolletjes met lange dunne
slierten die vanaf de bol naar alle kanten uitgroeien en weer
middels een andere bol met elkaar verbonden zijn. Wanneer ons
lichaam oude en beschadigde cellen verwijdert en er treedt een fout
op, ontstaan er niet-functionele cellen die zich blijven
vermenigvuldigen en gaan woekeren. Zo gaat het, stel ik mij voor,
ook met het kankergras.
Vandaag trek je het gras met soms venijnige stekels uit de grond
en de volgende morgen springen weer kleine nieuwe uitgroeisels
boven de aarde uit. Ik ervaar het als helend om de strijd aan te
gaan met het gras. Als ik zo bezig ben, gaan mijn gedachten alle
kanten op en zie ik gelijkenissen tussen de werking van het gras en
de actualiteit om mij heen en andere gedachtespinsels.
Neem nou het pakket maatregelen dat men in petto heeft om het
verkeer veiliger te maken. Dit is voornamelijk gericht op
autobestuurders. Terwijl het verschillende situaties zijn die
zorgen voor de onveiligheid in het verkeer. Fietsers, of EBS-masten
die te dicht langs de weg staan. Sommige bromfietsers rijden als
idioten; auto's afsnijden, wedstrijdje houden met de automobilist,
niets weten van verkeersregels en weinig tot nauwelijks inzicht
hebben om verkeerssituaties in te schatten.
Ik ben benieuwd hoeveel bromfietsers zich sinds 26 februari 2018
hebben geregistreerd bij de politie om een examen af te leggen.
Want na 11 december 2020 is het klari. Wat mij betreft
wordt de bromfiets in beslag genomen als men niet over het
certificaat beschikt. Er is één groep waar ik mij best wel zorgen
over maak, omdat de nieuwe maatregel hen bijzonder hard treft.
Analfabeten en laaggeletterden. Ik vraag mij af hoeveel mensen
uit deze groep met de brommer naar het werk gaan. Een schriftelijk
examen was tot nu toe niet nodig. Moet je hen de gelegenheid geven
om mondeling examen te doen? Aan de ene kant ben ik geneigd te
denken van wel, want door de verplichte verkeerslessen krijgt men
wel kennis en inzichten die er nu niet zijn. Aan de andere kant,
als er jaren later op een bord staat: 'Stop! Entrance, fly-over',
kunnen ze het niet lezen. Een laaggeletterde appte laatst:
Goed-moreng in plaats van good morning. Ik zei plagend dat
het een mooi taalkundig voorbeeld is van de Nederlandse, Javaanse
en Engelse integratie in multi-etnisch Suriname.
Hoe dan ook, bij het wegtrekken van het kankergras gaan mijn
gedachten alle kanten op. Ook hele slechte. Er is een zichtbare
toename van buitenlanders die zich verplaatsen door onze wijk. Ze
groeten niet, drugs worden verhandeld, verstopt in de berm, bloemen
worden kapotgetrokken tijdens het voorbijlopen, vuil wordt op de
grond gegooid en ik schrik van mijn gedachte: "Net kankergras". Als
buren hun kankergras niet bestrijden, loopt het ook gewoon door
naar de omliggende percelen. Als onze grenzen open zijn, er geen
controle is en vreemden, criminelen en illegalen ongestoord binnen
kunnen komen, dan zal het woongenot worden verstoord.
Vol goede moed ga ik door met het wegtrekken van het gras. Ik
weiger gif te gebruiken, omdat anders de grote leguanenfamilie op
het terrein doodgaat. En toch vond ik van de week een grote leguaan
dood in de tuin. Mogelijk door het gifgebruik van iemand anders.
Dat is dus de realiteit. Bestrijden doe je niet alleen. Daar is
gezamenlijk beleid en controle voor nodig. Dan wordt alles
beheersbaar, veiliger, met minder doden en kan men conform
Surinaamse standaarden integreren.
Bijlhoutdwt@hotmail.com
Gerelateerde artikelen