AANGEBODEN: Samenhangend lange termijn agrarisch beleid nodig
23/01/2020 20:48
De redactie van DWT Publishing NV stelt lezers in de gelegenheid stukken in te zenden ter publicatie. In principe worden alle ingezonden artikelen opgenomen, tenzij de inhoud schadelijk, kwetsend of beledigend is voor derden. Stukken die geplaatst worden komen niet noodzakelijkerwijs overeen met de mening van DWT Publishing NV. De redactie behoudt zich het recht voor om stukken niet te plaatsen, in te korten of te redigeren zonder dat die uit hun context worden gehaald.
Het ministerie van Landbouw, Veeteelt en Visserij (LVV) is wel degelijk verantwoordelijk voor het exportverbod naar de EU dat nu is ingegaan voor niet-gecertificeerde verse groenten en fruit. De late inspanningen van de huidige minister ten spijt, een gebrek aan politieke interesse voor deze kwestie bij opeenvolgende landbouwministers en regeringen heeft gemaakt dat de exporten naar de EU bijna onmogelijk zijn geworden.
En zeker de huidige minister van LVV kan de verantwoordelijkheid
niet van zich afschuiven als de derde landbouwminister op een rij
uit de gelederen van de eigen zeggen 'ideologisch gestoelde' NDP.
Al vanaf de eind jaren negentig is het duidelijk dat de EU de
importregels van voedsel aan het verscherpen is. En elke
aangetreden landbouwminister heeft wel wat pogingen met goede
bedoelingen gedaan om aan de regels te voldoen. Maar vooral het
gebrek aan samenhang en continuïteit van beleid heeft gemaakt dat
Suriname vandaag de dag niet voldoet aan de regels voor export naar
de EU.
Dat een gespecialiseerd, goed functionerend nationaal
certificering-laboratorium momenteel nog steeds ontbreekt, is
slechts een van de vele voorbeelden. De noodzaak van een
samenhangend langetermijnbeleid dat maatschappelijk breed gedragen
wordt, wordt met de dag duidelijker, ook met betrekking tot de
agrarische sector. De Palu dringt er al jaren aan op samenhangende
langetermijnplannen. De uitvoering van deze plannen zal vervolgens
moeten starten met het organiseren van onze economische sectoren in
sterke instituten die werkzaamheden van de overheid uit handen
nemen.
Om dit te bereiken zullen we het met elkaar eens moeten worden
dat de ontwikkeling van ons land enkel en alleen mogelijk is door
duurzame samenwerkingsverbanden onder het volk te stimuleren. Een
voorwaarde daarvoor is het afstappen van de zogenaamde patronage
politiek van pakketten aan het volk en "cadeaus" ook aan onze
landbouwers. Met de patronage politiek hebben we onze eigen
ondernemers en toekomstige ondernemers juist afhankelijk gemaakt en
verzwakt. Alle sectoren, inclusief de agrarische sectoren, zijn
momenteel te zwak georganiseerd en erg verdeeld om de eigen
verantwoordelijkheid op een juiste manier op te pakken.
De rijstsector is een goed voorbeeld van de zwakte met drie
boerenorganisaties en twee verenigingen van rijstexporteurs.
Opeenvolgende regeringen hebben hieraan bijgedragen. De heel oude
regel, "geef het volk hengels in plaats van vis" geldt ook in ons
land. Maar kennelijk begrijpt ook de huidige NDP-coalitie dit te
weinig. De geldende ideologie lijkt sterk op die van de oude
politiek: uitverkoop aan het buitenland, bevoordeling van een
kleine groep partijloyalisten en verdeel en heers ook onder
agrarische ondernemers. Onder valse voorwendselen is de uitverkoop
van ons land aan buitenlandse ondernemingen een regel geworden, ook
in de agrarische sector.
Grote lappen grond worden uitgegeven aan buitenlandse
ondernemingen voor zogenaamde "grootschalige" landbouwprojecten,
visvergunningen aan buitenlandse hektrawlers voor leegroof van onze
viswateren en niet te vergeten de vergunning voor grootschalige
waterexport aan het Zwitsers/Nederlands Amazone Resources. Onlangs
is weer bekend geworden dat de buitenlandse LR-groep meer dan 67
miljoen euro's toegeschoven krijgt om een 'agrarisch industrieel
park' op te zetten die bovendien zal concurreren met de Surinaamse
boeren die het al moeilijk hebben.
Ondanks kritieken uit de agrarische sector heeft de regering
inmiddels het startsein gegeven met de bouw van dit agrarische
industrieel park met een zogenaamd "gewijzigd plan". Als we de
voortekenen goed begrijpen, en dat doen wij op basis van onze
jarenlange ervaringen, dan mag verwacht worden dat dit wederom een
project zal worden dat de eindstreep niet zal halen. Ondertussen
worden slechts een kleine groep van partijloyalisten als agrarische
ondernemers bevoordeeld. SML Wageningen, de wijze waarop de
Petro-Caribe deal met Venezuela wordt uitgevoerd en het voortrekken
van slechts één enkele "supervrouw" in de agrarische sector zijn
slechts daar enkele voorbeelden van.
Al jaren gaat de agrarische productie in Suriname zienderogen
achteruit. De potentie die het heeft blijft onderbenut. Het
inzetten van de sector voor economische stabiliteit blijft uit
beeld, ook bij deze regering. De noodzakelijke investeringen in de
landbouw en de landbouwers blijven uit. Om maar te zwijgen over de
onderwaardering van de agrarische sector als instrument om duurzame
werkgelegenheid te creëren voor jongeren. Een lange termijn
benadering van de agrarische sector gericht op het faciliteren en
de ontwikkeling van de Surinaamse ondernemer is, zoals vaak door de
Palu betoogd, nu meer dan ooit erg noodzakelijk geworden.
Henk Ramnandanlal
Ondervoorzitter Palu
Gerelateerde artikelen