COLUMN: Spannende tijden
03/07/2020 14:00
-
PS
Philomena Bijlhout
Ik verwacht niet dat de huidige coalitie, de komende vijf jaar, Suriname ‘gebroederlijk’ naar betere tijden zal kunnen leiden. Het zal een Gods wonder heten als ze het met elkaar volhouden. Het maakt mij ook niet uit wie van de verschillende religieuze machten wordt aangeroepen om dit te realiseren, maar vooralsnog ziet het er niet goed uit.
Toch waren het Gregory Rusland van de NPS en Ronnie Brunswijk
van de Abop die vorig jaar mei, met culturele ceremonieën in het
tropisch regenwoud, elkaar wederzijdse acceptatie beloofden.
Harmonie en saamhorigheid onder alle Afro-Surinamers voor duurzame
economische en sociale ontwikkeling van nazaten, heette dit
officieel samenzijn. Elkaar erkennen als legitieme nazaten van
dezelfde roots. Een eenheidsbeweging proclameren die niets met de
politiek te maken heeft, zo werd gezegd.
Niet vreemd dus dat Ronnie Brunswijk, zonder enige gene of
ethiek, de NPS nu naar de hoek van de kamer dirigeert en het
toegewezen ministerie van Olie en Gas van deze partij gewoon
inlijft. Maar formeel is er niets aan de hand, want officieel
hebben ze in 2019 geen politieke overeenkomst gesloten. De NPS
gooit dus machteloos de enkele handdoek in de ring en gaat
gedwongen akkoord met de departementen Milieu en Ruimtelijke
Ordening. Laten we hopen dat de groene partij gaandeweg
transformeert naar het 'echte groene' beleid waarbij verantwoord,
duurzaam en eerlijke exploitatie van het regenwoud leidend zal
zijn.
Een pittige uitdaging die tegelijkertijd bijzonder interessant
kan zijn om Suriname op de kaart te zetten en potentiële
investeerders aan te trekken. In het buurland Brazilië dreigen
Europese investeringsmaatschappijen nu te stoppen met grote
projecten, omdat zij geen vooruitgang zien bij het oplossen van de
stijgende vernietiging van het Amazoneregenwoud. Men is kritisch
naar het steeds meer ontkrachten van de regelgeving wat betreft de
milieucontrole. Grote vermogensinvesteerders uit Noorwegen,
Nederland en Zweden overwegen zich terug te trekken. Een les voor
Suriname dat deugdelijk milieubeleid internationaal mogelijkheden
biedt.
Maar ook dat is niet helemaal waar, omdat onbetrouwbaar gedrag
van de leider van de Abop, in andere kwesties, potentiële
investeerders afschrikt. Kersvers is in ons geheugen de discussie
in De Nationale Assemblee over de inzet van militairen die de wacht
houden op de goudvelden. Brunswijk heeft het opgenomen voor de
minister van Defensie die dit faciliteerde. Partijgenoot Belfort
van Brunswijk was hier wel kritisch over, maar werd publiekelijk
gepasseerd. Brunswijk speelt het politieke spel op het hoogste
niveau. Schakelt zelfverzekerd voor overleg naar de NDP, informeert
de VHP hierover, schakelt terug naar de VHP en bespeelt vriend en
vijand. Zegt niet dat hij goede capabele mensen heeft die hij
voordraagt voor het ambt van vicepresident maar speelt spelletjes.
Diana Pokie, Marinus Bee of Edward Belfort zijn goede kandidaten.
Nee, omwille van de macht, in alle opzichten, moet het spannend
spel zijn. Daarbij volledig voorbijgaand aan het isolement waarin
dit het land brengt.
Investeerders zijn bang om te ondernemen in Suriname vanwege de
onbetrouwbaarheid en onvoorspelbaarheid van de Abop. Dus kiezen
coalitiegenoten eieren voor hun geld. Men laat de Abop domineren,
terwijl de VHP de grootse winnaar is. Een mati beweerde
stellig dat corruptieve handelingen van bestuurders en ministers
uit het verleden niet onderzocht zullen worden, omdat er een
beerput opengaat van grote zakelijke belangen die dwars door alle
partijen gaat. Zelfs Chan moet daar rekening mee houden. Dus zal
het toekomstige beleid van de nieuwe regering zijn om vanaf nu
corruptie te voorkomen. Zal de Anti- corruptiewet nooit worden
aangenomen en komt er ook geen heffing van onroerendgoedbelasting.
Er komen spannende tijden en Chan Santokhi heeft een grote, eenzame
job te vervullen.
bijlhoutdwt@hotmail.com
Gerelateerde artikelen