COMMENTAAR: Kind met badwater weggooien
02/03/2021 12:00
DE REGERING ZIT in nood. Het land heeft dringend geld nodig om aflossingen te doen en te betalen voor het staatshuishouden. Daarnaast zit ze nu in een lastig parket door de eisen van het Internationaal Monetair Fonds (IMF). De superlatieven over ‘ons eigen Crisis- en Herstelplan’ ten spijt. IMF heeft zijn eigen eisen waar de regering aan moet voldoen.
De beleidsmakers maken een denkfout en dat is denken dat met
prudent beleid alleen de koers kan dalen. Natuurlijk zit er wat
lucht in en het is fijn dat de autoriteiten nu wel toegeven dat er
wordt gespeculeerd, terwijl dat glashard werd ontkend door de
beleidsmakers die toen in de oppositie zaten. Maar de enige manier
om ervoor te zorgen dat de koers daalt is meer productie en meer
stimulering.
In de wereld zijn er twee economische 'scholen' om het zo te
zeggen. De ene school gaat ervan uit dat de sterksten zullen
overleven wanneer er een crisis is en de andere school die zegt dat
er juist tijdens een crisis moet worden geïnvesteerd. Aangezien
Suriname niet de luxe heeft om het maar over te laten aan de paar
'sterken' die er zijn, is het van groot belang dat er juist nu moet
worden geïnvesteerd of dat er maatregelen worden getroffen om de
productie en export wel te stimuleren.
Daarom is het van enorm groot belang te erkennen dat wanneer
wordt gekeken naar herstel van de economie het niet zal kunnen
zonder een plan om niet alleen investeerders aan te trekken, maar
ook de lokalen aan te zetten om te produceren. Zoals de maatregelen
nu zijn aangekondigd lijkt het erop alsof de exporteurs zullen
worden gestraft, terwijl ook zij, wegens Covid-19, al in een lastig
parket zitten.
Bovendien weet de regering dat er allerlei condities zijn die
maken dat produceren en ondernemen in Suriname bijna vechten tegen
de bierkaai is. Huizenhoge rentes, niet-transparante procedures,
weinig producten die voldoen aan de internationale standaarden om
te exporteren. Nu is er een heuse drempel erbij. Afhandeling van de
rekening moet de afnemer doen via een deviezenbank in Suriname en
de douane moet alles controleren. Bovendien zal de
Deviezencommissie weer een enorme rol van betekenis gaan spelen in
de economie.
De vraag is in hoeverre de douane en de Deviezencommissie het
tempo kunnen bijhouden om zaken die in Suriname meestal al heel
lang duren zo snel te laten gaan als nodig voor de exporteurs. Waar
is er een toegankelijk klankbord dat boven partijen staat als zaken
mislopen. Er zijn zoveel schakels bij betrokken dat het bijna
vragen is om fouten door de toegenomen bureaucratie.
Het is ten slotte helemaal te begrijpen dat de regering geld
nodig heeft en wil doen wat binnen haar invloedsfeer is om zaken
ten goede te keren. Maar op deze manier zonder ondernemers en
producenten te stimuleren wordt het kind met het badwater
weggegooid. Zonde is dat voor de al heel hard getroffen economie
van Suriname.
Gerelateerde artikelen