COMMENTAAR: Topzorg is kopzorg
06/03/2021 12:00
GEZONDHEIDSZORG IN de wereld maakt grote sprongen vooruit. Transplantaties zijn binnen dit spectrum al enige tijd geaccepteerde alternatieven om bepaalde organen die niet meer goed functioneren te vervangen. In Suriname is in 2019 de eerste niertransplantatie gedaan maar dan wel als donatie vanuit de George Subraj Foundation.
Deze week is er een niertransplantatiekliniek in Suriname
opgezet in samenwerking met het Universitair Medisch Centrum in
Amsterdam en het Diaspora Medical Team. Het land streeft naar
gemiddeld dertig niertransplantaties per jaar. Zeer ambitieus
klinkt dat en de directeur van het Sint Vincentius Ziekenhuis
Manodj Hindori meldt ook dat, ondanks dat de behoefte groot is, er
nog veel werk verzet zal moeten worden om dit streven te realiseren
en continuïteit te garanderen.
Er hoeven geen doekjes om worden gewonden. Niertransplantatie is
topzorg. Dat is het deel van de zorg waar weinig aan te verdienen
valt, wat zeker niet aantrekkelijk is voor de winst najagende
verzekeringsmaatschappijen in Suriname. Het zal waarschijnlijk
neerkomen op twee keuzes: de particulier betaalt het traject zelf
of de staat springt bij om de kosten te helpen betalen. De kosten
per niertransplantatie zijn voor nu geraamd op 40.000 euro.
Er is berekend dat de kosten voor drie jaar dialyseren gelijk is
aan de kosten voor een transplantatie. En er zijn nu achthonderd
mensen die dialyseren. Dus het is helemaal te begrijpen dat de stap
naar transplantatie een voordelige is voor de staat. Maar toch is
de vraag hoeveel van deze achthonderd mensen werkelijk in staat
zullen zijn de transplantatie te betalen. En daarnaast is
belangrijk te weten hoeveel garantie wordt geboden dat het
natraject, dat bestaat uit het levenslang slikken van dure
medicijnen, is gegarandeerd in Suriname.
De Surinaamse volksgezondheid zit in een diep dal, verpleegsters
staken omdat ze hun geld (heel) laat krijgen. Sinds de leiding van
het SZF is vervangen wordt geroepen dat er daar onderzocht wordt
wat er is gebeurd met de vele gelden, maar openheid van zaken komt
maar niet. De basisziektekostenverzekering die de staat betaalt
voor mensen die het zich niet kunnen permitteren wordt ook
geëvalueerd omdat het bestand veel te groot zou zijn en
verzekeringsmaatschappijen, die hun winst zien slinken, vragen zich
af of ze de ziektekostenverzekering nog in hun pakket moeten
opnemen.
Hoe fijn of ook het introduceren van een nieuwe medische
mogelijkheid in Suriname is en hoe rendabel het ook is op lange
termijn, op dit moment kan niet met de hand op het hart worden
gezegd dat het introduceren van niertransplantaties gedragen kan
worden door het systeem. Het wordt voor nu een behandeling voor de
allerrijksten in Suriname. En juist die groep zou de behandeling in
het buitenland ook kunnen betalen.
Gerelateerde artikelen