COMMENTAAR: Factor mens
06/04/2021 12:00
VERMISSINGEN, MOORDEN EN verkrachting zijn aan de orde van de dag. Het Korps Politie Suriname noemt geen officiële cijfers maar voor de burgerij voelt het aan alsof de criminaliteit hand over hand aan het toenemen is. Het ‘slachtveld’ waarop de oorlog tegen armoede en radeloosheid wordt gevoerd ligt bezaaid met jonge slachtoffers en er schijnt voor nu geen antwoord klaar te liggen.
Suriname is eerder op dit kruispunt geweest. Weliswaar was de
situatie toen mogelijk minder triest en minder uitzichtloos dan nu,
maar deze economische malaise voelt niet helemaal nieuw. Wat we dus
wel weten is dat een verslechterde economische situatie ook
slachtoffers maakt die niet direct opvallen. Zeker in de buurten
gaat het verval snel, maar blijft vaak buiten het direct blikveld
van de autoriteiten.
Maar juist omdat we eerder met dit bijltje gehakt hebben is het
van belang dat we nu al maatregelen treffen om erger te voorkomen.
De overheid kan niet overal tegelijk zijn. Daarom heeft zij in het
verleden veel van haar taken die te maken hadden met sociaal
maatschappelijke steun aan kansarmen en probleemgroepen uitbesteed
aan organisaties die daar ervaring mee hebben.
Het is dan dringend noodzakelijk dat in dit kader wordt gekeken
naar de rol die buurtorganisaties kunnen vervullen om moeilijke
situaties te herkennen en daarop in te spelen. Wilgo Koster die
eigenlijk synoniem staat voor rotsvaste hulpverlening in de buurt
Latour trekt terecht aan de bel wanneer hij meldt dat de overheid
op geen enkele manier heeft gecommuniceerd met buurtorganisaties
over de gevolgen van Covid-19 en de economische situatie op de
buurt. Het enige dat is gecommuniceerd is hoe de verspreiding van
Covid-19 te voorkomen, meer niet.
Dat getuigt van kortzichtigheid. Was de regering in deze
urgentiefase niet bezig met armoedebestrijding en
ondersteuningsmaatregelen? Waarom de buurtorganisaties niet
consulteren om van hun te horen wat de specifieke problemen zijn en
hoe daarop in te spelen? Experts hebben via verschillende media de
regering ook gezegd dat de 'nieuwe normaal' op de scholen een
integrale aanpak vereist. Ouders zijn bezig te overleven en
grootouders hebben geen grip op deze nieuwe generatie Surinamers
die via sociale media alles zien wat kan en steeds minder begrip
hebben voor een omgeving die daar maar beperkt in kan voorzien.
Het is van eminent belang dat de regering naast formules en
cijfers om de crises (economisch en Covid-19) te overwinnen kijkt
naar de factor mens. Het zijn mensen die inhoud moeten geven aan
ontwikkeling en als we de 'veldslag' met onze jeugdigen verliezen,
is het grootste goed verloren. Want voor wie moeten al de
cijfertjes en economische formules dan ontwikkeling brengen? De
regering moet met de meeste spoed de partnerschappen die gevormd
waren met buurtorganisaties weer aangaan of nieuw leven inblazen en
hecht samenwerken. We kunnen ons niet méér ontspoorde jeugd
permitteren.
